11 november 2019 - door Joke Nuijs
Ga je naar Iran ?
Maar is het daar wel veilig ?
Dat waren steevast de vragen die ik werkelijk van iedereen gesteld kreeg, als men hoorde dat ik naar Iran zou gaan. Het beeld was inmiddels al wel iets positiever omdat heel veel mensen de serie ” Onze man in Teheran ,van Thomas Erdbrink “hadden gezien. Maar in het algemeen ,had en heeft men toch een negatief beeld van Iran. De beelden van boze mannen met baarden en vrouwen in het zwart gehuld, verbeteren dat beeld ook niet echt. En ja , onbekend maakt onbemind. Ik had zelf al jaren een vreemde fascinatie voor dit bijzondere land. Het land , wat door velen de bakermat van onze beschaving wordt genoemd maar deze benaming gaat hand in hand met de benaming ” as van het kwaad”. Voordat ik naar Iran afreisde ,had ik al enorm veel reisverslagen over het land gelezen . En in al deze verslagen werd met name 1 punt genoemd en geroemd; de bevolking van Iran. Niet de boze baarden en de zwarte jurken maar de ongelofelijk gastvrije,hartelijke bevolking van Iran. Voor mij was de definitieve “go” na het lezen van een reisverslag van een Amerikaanse Jood die in de jaren 80 in Iran rondreisde. Iemand met die achtergrond zou je verwachten ,was niet erg welkom in het land waar Amerika en Israël de aartsvijanden zijn. Niets bleek minder waar. Hij reisde er ruim een half jaar rond en voelde zich nergens onveilig, bedreigd of niet welkom.
Waarom dan nog wachten , dacht ik ? En mijn droom leek werkelijkheid te worden. Niet iedereen was enthousiast om mee te gaan maar de altijd reislustige M leek het ook een goed plan en zo gezegd, zo gedaan.We beseften dat we op onze reis niet alles konden zien maar wilden wel de hoogtepunten van het land bezoeken . En mocht het naar meer smaken dan kwam er nog wel een tweede reis. Vol enthousiasme zochten wij contact met Iraanse reisagenten met de vraag of zij ons wilden helpen bij ons bezoek aan Iran. We wilden niet in een groep reizen, in een aantal steden een goede Engels sprekende gids en we wilden een stuk met de trein reizen. Alles kon geregeld worden ,alleen dat laatste daar waren de Iraanse reisagenten niet enthousiast over. De trein was niet veilig, de trein was vies, de trein ging nooit op tijd. Naarmate er meer “tegens”” opgevoerd werden, werden wij steeds enthousiaster om met de trein te reizen. Wat nu te doen ? Op zoek naar een reisagent die wel voor ons de treinreis van Teheran naar Shiraz wilde regelen. Gelukkig vonden wij deze agent en Iran kwam in zicht . Met gezonde spanning in ons lijf gingen we op pad naar Iran. Tijdens de vlucht naar Iran met Iran Air mochten wij onze hoofddoeken nog in onze tas laten maar eenmaal touch down Teheran gingen we met hoofddoek van boord. Het avontuur kon beginnen Nadat wij onze koffers hadden gepakt van de band , geld hadden gewisseld ( er kan niet gepind worden in Iran of met creditcard worden betaald) lieten we onze simkaarten wisselen. Terwijl wij keurig geholpen werden door een uber hippe dame ,zag ik vanuit mijn ooghoeken 2 zwarte gedaantes aankomen; de moraalpolitie. De dame achter de balie kreeg een reprimande want haar hoofddoek zat te ver naar achteren waardoor je veel haar kon zien. Zonder morren herschikte ze haar hoofddoek en hielp ons vriendelijk verder. Wij waren een beetje onthutst en vroegen ons af wat we nog meer mee zouden maken. Op naar ons hotel , na een nacht slapen zouden we een druk programma hebben in Teheran.
Teheran is een enorm grote stad en er is veel te zien.
Ik zou een ieder adviseren om er 2 nachten te verblijven . Omdat het verkeer vreselijk druk is ,is het raadzaam om op woensdag te vliegen naar Iran.
Donderdag middag begint het weekend al en is het een stuk rustiger in het verkeer , wat een bezoek aan de stad prettiger maakt dan op de drukke werkdagen.
Wij hadden helaas maar kort de tijd om Teheran te bezoeken en bezochten het Golestan paleis en de Tabiat brug, een prachtige brug ontworpen door de vrouwelijke architect Leila Araghian, die met het ontwerp van deze brug de wereldberoemde Aga Khan prijs heeft gewonnen.
Na een heerlijke late lunch in een traditioneel Iraans restaurant werden we afgezet bij het treinstation van Teheran voor de nachttrein richting Shiraz.
Een rit van ruim 12 uur ,waarbij wij sliepen in een eerste klas compartiment voor 2 personen.
Tijdens de reis kregen we water en cherry juice . We hadden graag wat thee gehad maar onze uiterste vriendelijke steward begreep ons niet helemaal dus hielden wij het bij water en cherry juice.
Er was de mogelijkheid om te dineren in de trein, een simpele, heerlijke maaltijd.
Wat ons gedurende de dag in Teheran en ook tijdens de treinreis was opgevallen, waren de ongelofelijk vriendelijke mensen.
Veel mensen begroetten ons met een hartelijk ” salaam ” en welcome to Iran.
Heel vriendelijk ,niet lastig en altijd respectvol.
Dit is tijdens de hele reis niet anders geweest.
Overal werden wij vriendelijk begroet, welkom geheten, uitgenodigd om een hapje mee te eten en gevraagd waar wij vandaan kwamen.
Als we wat langer in gesprek raakten met de mensen kregen we vaak te horen dat men geen hekel had aan Amerika, Israel of wie dan ook. Hartverscheurend om te horen hoe hard het leven is voor de mensen in dit prachtige land.
Aangekomen in Shiraz gingen we op zoek naar een taxi. Geen probleem ,taxi’s in overvloed en een “”nieuwe vriend “”,die we in de trein hadden leren kennen, hield een oogje in het zeil of alles wel goed ging.
In Shiraz verbleven we 2 nachten in een geweldig , traditioneel hotel. We hadden tijdens dit verblijf een fantastische gids die ons Shiraz en Persepolis heeft laten zien .
Tijdens ons verblijf in de stad hebben wij heerlijk gegeten op sprookjesachtige plekken.
Het eten is erg gevarieerd en voor een uitgebreide maaltijd met drankjes ( uiteraard non alcoholisch ) betaal je met 2 personen 15/20 euro .
Na Shiraz bezochten we de woestijn stad Yazd waar de invloed van het Zoroastrisme nog overal te zien is
Onder andere door de wereldberoemde Vuurtempel met het eeuwige vuur.
Ik zou zeker adviseren om 2 nachten in Yazd te verblijven , een mooie stad en veel in de omgeving te zien.
Na Yazd reisden wij af naar Vasaneh, de woestijn stad. We verbleven hier 1 nacht en bezochten een prachtige zonsondergang in de woestijn. Ook werd er nog gesandboard .
Het was ook mogelijk om in de woestijn te slapen, een bijzondere ervaring waar je wel goede warme kleding voor moet hebben want de temperatuur in de woestijn zakt in de nacht onder nul.
Tijdens ons verblijf in Vasaneh raakten wij in gesprek met een Franse rugzak toeriste die al 3 weken alleen door Iran aan het reizen was.
Ze vertelde dat ze al op veel plaatsen geweest was maar dat ze zich nog nooit zo veilig had gevoeld in een land als in Iran.
Weer werd het bevestigd…..
Na Vasaneh gingen we op weg naar Isfahan, volgens velen de mooiste stad van de wereld genoemd.
In Isfahan verbleven wij 2 nachten en hebben onder begeleiding van een gids veel van de stad gezien .
Isfahan is een overweldigend mooie stad met zo veel te zien dat het soms bijna niet te bevatten was.
De Armeense wijk, de prachtige bruggen , het Plein van de Emam ( na het Plein van de Hemelse vrede in Beijing het grootste plein ter wereld) met 2 prachtige moskeeën , de Golestaneshohada begraafplaats waar de martelaren van de Iraans-Iraakse oorlog liggen begraven , de bazaar waar we 5 kilometer winkelend ons hart konden ophalen; we raakten niet uitgekeken.
We wilden ons verblijf in Isfahan afsluiten met een diner in het beste hotel van de stad, het Abbassi hotel. Dit hotel werd 400 jaar geleden gebouwd als een kervanserai en heeft sindsdien onderdak geboden aan reizigers.
Helaas was het eten er wat minde goed en het was hier en op de terugreis met Iranair dat we slecht gegeten hebben.
Verder hebben we overal heerlijk gegeten.
Na Isfahan ,onderweg naar het laatste overnachtingsadres in de stad Kashan. Volgens de overlevering kwamen de 3 wijzen uit het oosten uit het bijbelse verhaal van de geboorte van Jezus Christus , uit Kashan.
Het is een prachtig stadje met oude koopliedenhuizen en de mooiste hammam van Iran.
Onderweg naar Kashan wilden wij ook ook graag het plaatsje Abyaneh bezoeken. Een bergplaatsje waar de vrouwen traditionele gekleed zijn in bloemrijke gewaden en de mannen pofbroeken dragen.
Wij vonden dit plaatsje een beetje tegenvallen, het was erg toeristisch en dit was de eerste plaats in Iran wat we “overlopen door toeristen ” vonden.
Na overnacht te hebben in Kashan ving onze reis naar Teheran aan , op naar de luchthaven voor onze terugvlucht naar Nederland.
Om goed te kennis te maken met het product Iranair hebben wij heen economy klasse gevlogen en terug business klasse.
Beiden vluchten waren prima , er werd op de heen reis gevlogen met een wat verouderd toestel en terug met een prachtig nieuw toestel.
In de business klasse konden de stoelen volledig plat waardoor we nog heerlijk konden slapen.
De hoofddoeken mochten af en onze prachtige reis door Iran was ten einde.
Het was voor ons beiden een reis die veel indruk heeft gemaakt, het prachtige land, de eeuwenoude geschiedenis, het heerlijke eten en vooral de ongelofelijk vriendelijke mensen.
Een dame die alleen rondreisde in Iran verwoordde het goed. ” We moeten ambassadeurs worden van Iran, iedereen moet weten dat dit een geweldig land is met de meest vriendelijke mensen.
En ook dat hebben wij ons voorgenomen , we worden ambassadeurs van dit prachtige land !
Wij gaan zeker nog een keer terug want we hebben nog lang niet alles gezien.
Mocht u nieuwsgierig zijn geworden en zelf ook weleens willen afreizen naar dit prachtige land,kunt u ten alle tijden contact met mij opnemen.
Ik help u graag met een reis op maat naar sprookjesachtig Iran.
Joke Nuijs
November 2019
Laat een reactie achter
